دو روز پیش، ناسا بی سر و صدا اعلام کرد که قصد دارد تا سال 2030 ایستگاه فضایی بین المللی را با یک ایستگاه فضایی جدید جایگزین کند و اکنون با سه شرکت Nanorax، Blue Origin و Northrop Grumman قراردادهایی امضا کرده است. بیش از 400 میلیون دلار برای ساخت ایستگاه فضایی طبق برنامه اهدا شد.
این شرکت‌ها منابع مالی را تحت برنامه تجاری مقصد ناسا در مدار پایین زمین دریافت کردند. ناسا در مجموع یازده پیشنهاد دریافت کرده است که شرکت‌های منتخبی طرح‌های فنی مختلف، استدلال‌های مختلف و سیستم‌های پرتاب متفاوت را پیشنهاد کرده‌اند. به گفته ناسا، چنین تنوعی ممکن است احتمال موفقیت استراتژی های ناسا را افزایش دهد و علاوه بر آن، سطح خلاقیت را که عامل مهمی در چنین ماموریت های فضایی است، افزایش دهد.
این شرکت ها تاکنون جزئیات خوبی از برنامه های خود منتشر کرده اند. بلو اوریجین که 130 میلیون دلار از ناسا دریافت کرده است، اعلام کرد که نام ایستگاه فضایی خود را به همراه بوئینگ، سوریه اسپیس و سایر شرکت‌ها، Orbital Reef می‌گذارد. این شرکت قصد دارد ساخت این «پارک تجاری چند منظوره» را تا سال 2027 به پایان برساند.
Nanorax که 160 میلیون دلار جمع آوری کرده است، قصد دارد نام ایستگاه فضایی خود را به “Starlab” با Voyager Space و Lockheed Martin تغییر دهد. با این حال، Northrop Grumman نام خاصی برای ایستگاه فضایی خود نگذاشته است و قصد دارد پس از پرتاب فضاپیمای Cygnus خود، ماژولی در اطراف آن بسازد.
ناسا تصمیم گرفته هیچ فاصله ای بین ایستگاه فضایی فعلی و ایستگاه فضایی تجاری بعدی ایجاد نکند و حالا با اعلام این بودجه ها، فاز اول برنامه دو فازی خود را به همین منظور اجرا کرده است. این سازمان بارها گفته است که اقتصادهای موفق در مدار نزدیک زمین تنها در صورتی امکان پذیر است که فاصله زمانی بین دو ایستگاه فضایی وجود نداشته باشد.
ناسا در گزارشی اعلام کرد که اگر سکونت انسانی در مدار زمین وجود نداشت، نمی توانست آزمایش های سلامت انسان را بر روی میکروگرانیوم خود و ماموریت های ماه و مریخ انجام دهد و این ماموریت ها به تعویق می افتاد.
ناسا قصد دارد در فاز دوم برنامه خود که شامل بعد از سال 2026 می شود، این ایستگاه ها را برای استفاده معرفی کند و به یکی از بزرگترین مشتریان خود برای انجام ماموریت تبدیل شده است.
