هشدار؛ مبتلایان به این بیماری نباید کوهنوردی کنند!

به مناسبت بیستمین روز جهانی کوهنوردی همه را به این ورزش سالم دعوت می کنیم، به جز چند گروه که کوهنوردی برایشان سم است.

زمستان را بهار کوهنوردان می گویند. هوای معطر و برف نشسته بر دامنه ها و قله های کوهستان، هرکسی را که از کوهنوردی لذت می برد مجذوب خود می کند و میل به کوهنوردی را در انسان بیدار می کند. در مسیر کوهنوردی شاید بهتر از هر جای دیگری معنای «استقامت» را پیدا کنید.

به همین دلیل است که کوهنوردان استقامت و شعور خاصی دارند; زیرا دائماً در مسیری که مستلزم استقامت و صعود است قدم می گذارند; بنابراین کوهنوردی ورزشی است که به حفظ سلامت جسمانی و روانی کمک می کند.

اما همین ورزش می تواند برای برخی افراد خطرناک باشد. چرا؟ آیا ورزش می تواند خطرناک باشد؟ بله امکان دارد! امروز بیستم آذر ماه سال 1400 روز جهانی کوهنوردی در رابطه با 11 دی ماه است و به همین دلیل همه شما را به کوهنوردی تشویق می کنیم به جز موارد زیر که چرا بهتر است این ورزش را محدود کنید.

دور شدن از زمین به ارتفاعات بالاتر فشار اتمسفر را تغییر می دهد. این تغییرات می تواند منجر به بیماری های خاص یا مرگ در افراد مبتلا به بیماری های خاص شود.

ارتفاع بیش از 8000 متر “ارتفاع مرگ” نامیده می شود. اما در کوهنوردی آماتور ارتفاع به این حد نمی رسد. اما با هر متر کوهنوردی شاهد تغییراتی در میزان فشار هستید.

اثرات منفی تغییر فشار چیست؟

اکسیژن: با افزایش ارتفاع، میزان اکسیژن نیز افزایش می یابد. کاهش در دسترس بودن اکسیژن در خون باعث «بیماری ارتفاع» می شود.

بالا و بیماری: بیماری ارتفاع معمولا از ارتفاع 2500 متری شروع می شود. اما در زیر این ارتفاع علائم مختلفی می تواند ظاهر شود.

اکسیژن و مغز: کمبود اکسیژن می تواند بر سلول های مغز تأثیر منفی بگذارد. این می تواند منجر به عوارض دائمی و طولانی مدت در فرد شود.

علائم کمبود را بشناسید: کمبود اکسیژن با علائمی مانند سردرد، سرگیجه، حالت تهوع یا استفراغ، مشکل در تنفس، از دست دادن اشتها، کاهش قدرت، قدرت طبیعی و مشکل در خواب مشخص می شود. این عوارض ممکن است بین 12 تا 24 ساعت باقی بماند.

ممنوع است: ضربان قلب نامنظم، تپش قلب، فشار خون بالا، بیماری های قلبی عروقی، هیپوکسی برای افرادی که اخیرا برای کوهنوردی تحت درمان قرار گرفته اند.

بیماران ریوی، افراد با هر نوع مشکل خونی، افرادی که زمان کافی برای جراحی ندارند، منع مصرف دارند.

دما روح شما را هدف قرار می دهد

اسم کوه مثل هوای سرده! اما همیشه این اتفاق نمی افتد. کوهنوردی در هوای گرم می تواند عواقب منفی داشته باشد. نوسانات دما در کوه ها – هوای سرد یا گرم یا بدن – اگر خارج از بدن باشد باعث آسیب می شود.

آنها سرد هستند: هنگامی که در ارتفاعات و در آب و هوای سرد راه می روید دمای بدن شما به سرعت کاهش می یابد. این باعث سرمازدگی و هیپوترمی می شود.

سرمازدگی با بی حسی اندام ها، به ویژه در اندام های انتهایی مانند انگشتان پا و انگشتان پا بیشتر قابل توجه است.

از عوارض سرمازدگی می توان به بی حسی، سوزن سوزن شدن، تنگی نفس، از دست دادن انرژی و ناتوانی در حرکت، خواب آلودگی و سرگیجه، تشخیص ضعیف و اختلال بینایی اشاره کرد.

گرم می شوداز طرف دیگر، وقتی دماهای بالاتر را بالا می برید گرمتر می شود. گرمازدگی نیز مانند سرمازدگی می تواند عوارض جانبی داشته باشد.

علائم گرمازدگی عبارتند از خفگی، تعریق زیاد، سردرد، حالت تهوع، سرگیجه، خفگی، دوبینی، تب، تشنگی و بیهوشی مداوم.

ممنوع است: اگر فشار خون شما به طور طبیعی پایین است، کوهنوردی در هوای سرد توصیه نمی شود. علاوه بر این، افراد مبتلا به ضعف عمومی، که اخیراً به این بیماری مبتلا شده اند.

افراد مبتلا به فشار خون بالا، فشار خون بالا، تپش قلب، تنگی نفس و مشکلات ریوی و مشکلات قلبی عروقی باید از سرما یا گرمای شدید اجتناب کنند.

ارتفاعی که نیست

کوهنوردی یعنی عبور از هزارتوها، فراز و نشیب ها. به همین دلیل است که کوهنوردی به تقویت عضلات، استخوان ها و دریافت کالری و تناسب اندام کمک می کند.

اما فشار وارده به بدن به خصوص بر قلب، دستگاه تنفسی و سیستم اسکلتی و ماهیچه ها هنگام بالا و پایین رفتن از تپه بسیار زیاد است. بنابراین کوهنوردی برای برخی افراد ورزش خوبی نیست.

ممنوع است: در صورت ابتلا به پوکی استخوان، شکستگی های جدید استخوان (مخصوصاً پاها)، کمبود منابع کلسیم، تپش قلب، تنگی نفس، مشکلات ریوی یا قلبی عروقی و ضعف عمومی، دوره نقاهت (مثلاً بدون دوره نقاهت بعد از عروق کرونر)، کوهنوردی توصیه می شود. برای تو .

در دامنه ها و قله ها پنهان شده است

علاوه بر موارد ذکر شده در بالا، خطرات مختلفی در گوشه و کنار کوه نهفته است. از آنجایی که کوه ها نیز جزئی از طبیعت هستند و در دل ما پدیده های طبیعی خطرناکی را در خود جای داده اند، باید این را بدانیم.

فاجعه طبیعت: بلایای طبیعی قابل برنامه ریزی نیست. با این حال، هر لحظه، به خصوص در حضور طبیعت، باید منتظر آن باشیم. آتشفشان ها، زلزله، ریزش بهمن و رانش زمین باعث تخلیه ناگهانی بخش هایی از کوه ها می شود.

هوای بد: گاهی اوقات هوای خوبی اعلام می شود اما ناگهان هوا تغییر می کند و همه محاسبات به اشتباه می افتد.

دید به دلیل باران سیل آسا، برف، رعد و برق، رعد و برق، مه یا طوفان، برف و سیل کاهش می یابد. چاره ای جز توقف در این شرایط وجود ندارد.

خطر چند برابر می شود زیرا گاهی این اتفاقات به صورت ناگهانی رخ می دهد و نزدیک پناهگاه نیست و یا امکان برپایی چادر وجود ندارد.

شکارچیان در حمله: روباه حیوان زیبایی است. اما تا اینجای کار! وقتی یک گرگ می تواند پیش شما بیاید، دیگر حیوان زیبایی نیست! پس یکی دیگر از خطرات کوهنوردی مواجهه با شکارچیان به خصوص در شب است.

علف های هرز سمی: هدایای کوه سبزیجات مفید زیادی وجود دارد. اما همیشه این اتفاق نمی افتد. یعنی گیاهان سمی نیز جزو گیاهان مفید و سالم هستند. بنابراین اگر فقط برای کوهنوردی یا انتخاب گیاهان دارویی به کوه می روید، باید مراقب آسیب هایی که این گیاهان به پوست دست، پا یا صورت وارد می کنند، باشید.

سایر رویدادها: افتادن، افتادن، شکستگی و دررفتگی اعضای مختلف بدن، خستگی، از دست دادن ناگهانی غذا، گم شدن و انحراف از مسیر اصلی و مشخص، زمان نامناسب رسیدن به توچال و یا اختلال در زمان رسیدن به بلایای طبیعی و سرپناه. یا مرحله کوهنوردی و غیره همه عوامل باعث ایجاد خطر و تصادف در کوه می شود.

به یاد داشته باشید که اگر به تنهایی کوهنوردی می کنید، حتما تجهیزات مسیریابی به همراه داشته باشید و حداقل با چند نفر در تماس باشید.

اگر با گروهی به پیاده روی می روید، حتماً مهارت های رهبر گروه را بررسی کنید.