صخره های آسمانی مدام با مشتری برخورد می کنند. موضوع چیه

مطالب این صفحه بر خلاف مقررات کشور بوده و حذف شده است.

این پیام به دلیل هک شدن احتمالی صفحه است و توسط مدیر منتشر نشده است.

این سایت هیچ مسئولیتی را در مورد این محتوا نمی‌پذیرد.

در ماه های سپتامبر و اکتبر، ناظران دو برخورد جداگانه سیارکی با مشتری را در فواصل یک ماهه مشاهده کردند. اگرچه این اولین بار نیست که رصدگران چنین صحنه ای را ثبت می کنند، اما مشاهده موفقیت آمیز برخوردها بسیار نادر است و می تواند چیزهای زیادی در مورد منظومه شمسی به ما بیاموزد. علاوه بر این، دانستن اینکه بخشی از کیهان اخیراً در بزرگترین سیاره منظومه شمسی منفجر شده است، همیشه هیجان انگیز است.

ریکاردو هوسو، اخترشناس دانشگاه باسک در اسپانیا که مشاهدات را مورد مطالعه قرار داده است، می‌گوید: «این گلوله‌های آتشین بسیار نادر هستند و مشاهده تصادفی آنها بسیار دشوار است. امسال استثنایی بوده است، زیرا معمولاً هر دو سال یک بار یکی از این برخوردها را می‌یابیم.»

برخورد پس از برخورد

با این حال، به دلیل اندازه بزرگ مشتری، شانس مشاهده برخورد در مشتری بیشتر از هر جای دیگری در منظومه شمسی است. مشتری بزرگترین هدف و نیروی گرانشی بعد از خورشید است. این امر میزان برخورد را در مقایسه با سیارات کوچکتر افزایش می دهد.

بسیاری از این برخوردها توسط ستاره شناسان آماتور مشاهده شده است. معمولاً حرفه ای ها نمی توانند از دوربین های دوچشمی قدرتمند برای مدت طولانی برای نظارت بر این برخوردهای احتمالی استفاده کنند. نور حاصل از این برخوردها حتی در دوربین های دوچشمی کوچک نیز قابل مشاهده است.

با این حال، آخرین کشف توسط یک ستاره شناس حرفه ای کشف شد: کو آریماتسو از دانشگاه کیوتو در ژاپن، که اغلب صاحب تلسکوپ مشتری-کوه است. او می‌گوید: «از دیدن این نور برخورد در برنامه نام مستعارم شگفت‌زده شدم. این یافته های سریع نشان می دهد که من خوش شانس بودم. یا نرخ برخورد بسیار بالاتر از حد انتظار است.»

Huesu نشان می دهد که Arimatsu قادر به دیدن این رویداد در دو طول موج مختلف بود. این به دانشمندان اجازه می دهد تا در مورد انرژی آزاد شده و جرم سیارک اطلاعات بیشتری کسب کنند. جزئیات این مشاهده معمولاً بیشتر از مشاهداتی است که توسط آماتورها انجام می شود.

اما مشاهدات دیگر خوش شانس تر بودند. ماموریت جونو ناسا که از سال 2016 در مدار مشتری قرار داشت، 28 ساعت پس از برخورد به طور تصادفی پرواز کرد و دوربین آن تصاویری از جو سیاره در فاصله 2000 کیلومتری از ابرها گرفت.

هوسو می گوید: «در این تصویر، هیچ نشانه ای از برخورد در جو نمی بینیم. در نتیجه، جسم به قدری کوچک بود که هر ضربه ای که در جو منتشر می شد، توسط بادها در عرض چند ساعت پراکنده می شد و ناپدید می شد.

سپتامبر نیز استثنایی بود. اما نه فقط به خاطر آینده نزدیک. این برخورد توسط اکثر اخترشناسانی که مشتری را رصد کردند مشاهده شد و درخشان ترین شهابی است که تا به امروز در مشتری دیده شده است.

هوسو گفت: «این احتمالاً بزرگ‌ترین جرمی است که تا به حال دیده‌ایم، شهاب‌سنگ آن به اندازه‌ای نبود که بتوان در چند ساعت یا چند روز آینده آن را شناسایی کرد.» او افزود که اندازه آن باید هزاران متر باشد. در این سیاره.”

هر چه اجسامی که دانشمندان سعی در مشاهده آنها دارند کوچکتر باشد، دیدن آنها دشوارتر خواهد بود. همین امر در مورد فاصله بین اجسام نیز صادق است. بنابراین وقتی مشتری در نظر گرفته می شود که چندین ده متر در مدار است – که همیشه حداقل 560 میلیون کیلومتر با زمین فاصله دارند – دانشمندان فرصتی برای مشاهده مستقیم آنها ندارند.

آریماتسو می گوید: «از آنجایی که رصد اجرام به طور مستقیم در فاصله چند متری کمربند اصلی سیارک ها غیرممکن است، تعداد آنها ناشناخته است. مشتری یک “شناسه” طبیعی برای این اجرام کوچک است و میزان برخورد و روشنایی برای درک اندازه و چگالی این اجرام مهم است.”

همچنین نمی توان گفت که چه تعداد از این موارد در دسترس ما هستند. هوسو می‌گوید: «ما واقعاً نمی‌دانیم چند میلیون جرم به این اندازه در منظومه شمسی وجود دارد، اما در مورد میلیون‌ها یا صدها میلیون جرم با این ابعاد صحبت می‌کنیم.

با این حال، ضبط برخوردها می تواند کمک کننده باشد. در حال حاضر، Huosu تخمین می‌زند که حداقل 20 جرم در سال با مشتری برخورد می‌کنند – اما این تعداد شامل برخورد بین نیمه‌های پشتی مشتری و قطب‌ها نیز می‌شود که حتی قابل مشاهده‌ترین ناظران نیز نمی‌توانند آن‌ها را ببینند.

هوسو می گوید: «این تنها راهی است که می توانیم این برخورد را ببینیم. ما فقط می‌توانیم برخورد آن‌ها با اجسام دیگر، یا چاله‌هایی که در مریخ ایجاد کرده‌اند، یا شهاب‌سنگ مشتری، یا زمانی که به زمین بسیار نزدیک می‌شوند، ببینیم.»

انکار برخورد

معروف ترین برخورد با مصرف کنندگان، برخورد 19 قطعه دنباله دار شوماخر-لوی 9 در سال 1994 است. دانشمندان به سرعت جسم را شناسایی کردند و دیدند که چگونه گرانش قوی سیاره آن را تکه تکه کرده و چگونه هر قطعه سرنوشت خود را برآورده می کند.

هوسو می‌گوید: «اولین باری که به اینترنت وصل شدم، یادم می‌آید که می‌خواستم تصاویر دنباله‌ای از کشته شدن مشتریان را ببینم.

قطعات لوی 9 شوماخر هر دو جامعه نجومی را متحول کردند و نقاط تاریک تری بزرگتر از زمین در مشتری ایجاد کردند که برای ماه ها قابل مشاهده بودند. تاریکی نشانه آن است که انبوهی از انفجارها در جو دنباله دار در حال گسترش به لایه های بیرونی ابرها هستند.

برای Huesu، این لکه یکی از دلایل اصلی توجه به تعامل با مشتری است. او می گوید: «این اجرام صدها میلیون سال است که با مشتری در تماس بوده اند. آنها مواد مختلفی را وارد محیط مصرف کننده می کنند. «به همین دلیل است.

اما برخوردی که چنین لکه قابل توجهی بر جای بگذارد بسیار نادر است. لوی 9 شوماخر هنوز هم شدیدترین برخوردی است که دانشمندان در مشتری دیده اند و یکی از معدود برخوردهایی است که می توان ساعت ها پس از برخورد مشاهده کرد. از آن زمان، دانشمندان مشاهده کردند که فقط اجرام کوچک در ابرهای این سیاره غول پیکر ناپدید می شوند و از سال 2009 هیچ فاصله ای مشاهده نشده است. مواجهه با آخرین مبارزات شدید.

هوسو می گوید: «این آخرین بازدید بود. هیچ یک از برخوردهای مختلفی که از آن زمان تاکنون دیده ایم، تأثیر قابل توجهی در جو باقی نگذاشته است. “حداقل از روی زمین قابل مشاهده است.”