در آسیا، بازی اقتصادی بلندمدت چین از بازی نظامی کوتاه مدت آمریکا پیشی خواهد گرفت

در رفتن زیردریایی ها قابل تشخیص هستند، اما تجارت محرمانه تر است. هر دو ایجاد امنیت می کنند، اولی از طریق خویشتن داری و دومی از طریق وابستگی متقابل. با این حال، امنیت ایجاد شده توسط تجارت طولانی تر خواهد بود.

از معاملات زیردریایی می توان به راحتی اجتناب کرد. فقط از فرانسه بپرسید که قرارداد بلندمدت تامین زیردریایی های تهاجمی به استرالیا را در سال جاری از دست داد. غلبه بر وابستگی متقابل مالی ایجاد شده توسط معاملات تجاری دشوارتر است. فقط از ترامپ بپرسید که نتوانست توافق تجارت آزاد آمریکای شمالی را زیر پا بگذارد و مجبور شد با توافقی با مذاکره مجدد موافقت کند.

این تضاد تفاوت بین بازی کوتاه مدت واشنگتن در اقیانوس هند و اقیانوس آرام و بازی بلند مدت چین را نشان می دهد. ایالات متحده در حال شرط بندی بر روی قرارداد امنیتی OCUS با استرالیا و بریتانیا است که ویژگی اصلی آن وعده ساخت زیردریایی به استرالیا است. چین از تجارت برای جذب همسایگان خود، به ویژه اعضای انجمن کشورهای جنوب شرق آسیا (آسه آن) که موفق ترین گروه آسیا است، استفاده می کند.

واشنگتن از یک جهت حق دارد. در نگاه اول، اعضای OECD پیوندهای محکمی با یکدیگر دارند و از سوی دیگر، آسه آن سازمانی سردرگم است که برای مدیریت وضعیت کشورهای عضو متخاصم مانند میانمار تلاش می کند. این بلوک همچنین قادر به توافق در مورد یک پاسخ منطقه ای منسجم به رقابت فزاینده بین ایالات متحده و چین نیست.

همچنین آسه آن قادر به کاهش تنش در دریای چین جنوبی نیست. با این حال، حتی اگر آسه آن در تحمیل اراده خود بر اعضای خود ضعیف به نظر برسد، چه رسد به دیگران، این ضعف همچنین نقطه قوت آن در عدم تحمیل دیدگاه های خود است که این گروه را در منطقه و فراتر از آن باور می کند.

اکنون برخلاف پنج دهه پیش، هیچ بی اعتمادی جدی در میان اعضای آسه آن وجود ندارد و فرهنگ مشورت و اجماع ایجاد شده است. پس از پایان جنگ ویتنام که طی آن ASEAN در کنار ایالات متحده قرار گرفت، بین ویتنام و ASEAN خصومت و بی اعتمادی وجود داشت. با این حال، از پایان جنگ سرد، آسه آن ویتنام را در اقتصاد منطقه ادغام کرده است و آن را به یکی دیگر از معجزات اقتصادی شرق آسیا تبدیل کرده است.

مهم ترین درسی که ویتنام از آسه آن آموخته است، تجارت حتی با دشمنانش است، زیرا اعضای اصلی آسه آن از طریق تجارت بر بی اعتمادی خود غلبه کردند، به همین دلیل است که تجارت بین هند و پاکستان بین سال های 1991 تا 2021 تنها سه برابر شده است. ویتنام و چین که در سال 1979 با یکدیگر جنگیدند، افزایش 6000 برابری داشته اند. به طور خلاصه، فرهنگ آسه آن صلح و رفاه را به ارمغان آورد.

یکی دیگر از پیشرفت های مهم آسه آن، ایجاد تعامل اقتصادی بین ژاپن و کره جنوبی است. اگرچه این دو کشور متحدان ایالات متحده هستند، اما واشنگتن به سختی می تواند آنها را برای گفتگو با یکدیگر متقاعد کند. در واقع، در سال های اخیر هیچ مشورت یا توافقی بین سئول و توکیو وجود نداشته است.

با این حال، آسه آن دو همسایه آسیای شرقی خود را متقاعد کرده است که یک توافقنامه تجارت آزاد با چین امضا کنند: مشارکت اقتصادی جامع منطقه ای (RCEP) که توسط ده کشور عضو آسه آن در سال 2020 امضا شد. امضای استرالیا، نیوزلند، چین، ژاپن و کره جنوبی. در واقع، ادغام اقتصادی اقتصادهای قدرتمند چین، ژاپن و کره جنوبی این توافق را تقویت کرده است. این ASEAN بود که معجزه را انجام داد، معجزه ای که کمتر مورد توجه قرار گرفت.

در اینجا سؤالی وجود دارد که باید توسط ایالات متحده پاسخ داده شود. استرالیا؟ شمال استرالیا خواهد داد.

علاقه واشنگتن به استرالیا واقعی است و دلیل تشکیل اوکس را توضیح می دهد. با این وجود، ژئوپلیتیک یک تجارت بی رحمانه است که در آن احساسات ضعف رقابتی ایجاد می کند. اگر پکن بر ASEAN و مشارکت اقتصادی منطقه ای فراگیر تمرکز کند و واشنگتن بر استرالیا و اوکس تمرکز کند، پکن در نهایت پیروز خواهد شد.

این توضیح می دهد که چرا بازی بزرگ اقتصادی برنده خواهد شد، نه بازی نظامی. در سال 2000، تجارت ایالات متحده با آسه آن 135 میلیارد بود که سه برابر 40 میلیارد دلار چین بود. تا سال 2020، تجارت 658 میلیاردی چین با آسه آن تقریباً دو برابر شده و به 362 میلیارد دلار آمریکا رسیده است.

واشنگتن همچنین ژاپن را به عنوان یک ابرقدرت اقتصادی می بیند و در سال 2000 اقتصاد ژاپن هشت برابر بزرگتر از اقتصاد آسه آن بود. با این حال، تا سال 2020، اقتصاد تنها 1.5 برابر بزرگتر از آسه آن خواهد بود و تا سال 2030، اقتصاد ژاپن کوچکتر از آسه آن خواهد بود.

تعامل چین با آسه آن عملی و جامع است. چین در اندونزی، لائوس، مالزی و تایلند خطوط راه آهن پرسرعت ساخته است. با کمال تعجب، با وجود بی اعتمادی بین هانوی و پکن، مترو در هانوی نیز توسط چین ساخته می شود و زمانی که آسیای جنوب شرقی تقاضای واکسن را داشت، واکسن های چینی ترجیح داده شد. جوکو ویدودو، رئیس جمهور اندونزی، یکی از رهبران برجسته منطقه، با خوشحالی علیه واکسن های چینی واکسینه شد. روابط بین چین و بسیاری از کشورهای عضو آسه آن پیچیده است و بدون شک با چالش هایی روبرو خواهند شد. با این حال، دامنه و عمق تلاش مشترک را نمی توان انکار کرد.

با رشد داستان معجزه اقتصادی آسه آن، روابط اقتصادی قوی تر خواهد شد. بسیاری از اقتصادهای منطقه در آستانه تبدیل شدن به جوامع طبقه متوسط ​​هستند. طبقه متوسط ​​استرالیا 25 میلیون عضو دارد. آسه آن به زودی چندین میلیون عضو طبقه متوسط ​​خواهد داشت. در اینجا یک شاخص کلیدی وجود دارد: در سال 2020، اقتصاد دیجیتال ASEAN حدود 170 میلیارد دلار بود و تا سال 2030 می تواند به 1 تریلیون دلار برسد. این انفجار عظیم اقتصاد دیجیتال منطقه، به نوبه خود، شبکه جدیدی از وابستگی متقابل ایجاد خواهد کرد و اکوسیستم وابستگی متقابل رو به رشد منطقه را تقویت خواهد کرد.

بنابراین، در نهایت تمرکز بر فروش زیردریایی ها به استرالیا یا امضای قراردادهای تجارت آزاد با کشورهای شرق و جنوب شرق آسیا یک انتخاب استراتژیک برای واشنگتن است. نتیجه نهایی این است: مشارکت ترانس پاسیفیک در اصل محصول مذاکره کنندگان با استعداد واشنگتن بود که توافق تجاری واقعی را انجام دادند. با این حال، پس از خروج ایالات متحده از توافق در سال 2017، ایالات متحده دیگر نمی تواند رویای پیوستن مجدد به آن را داشته باشد. در مقابل، چین برای پیوستن به این توافق نامه درخواست داده است.

سوال آخر این است که آیا واشنگتن می تواند دوباره وارد بازی بزرگ اقتصادی آسیا شود؟ بله، این امکان وجود دارد که ایالات متحده هنوز مقداری سرمایه برای انجام این کار داشته باشد. اگرچه چین بیشتر با آسه آن تجارت می کند، سرمایه گذاری خصوصی ایالات متحده در آسه آن از شدت سرمایه گذاری چین می کاهد.

مجموع سرمایه گذاری مستقیم خارجی تحت کنترل ایالات متحده در آسه آن در سال 2019 حدود 318 میلیارد دلار و سرمایه گذاری چین تنها 110 میلیارد دلار بوده است. با توجه به پتانسیل انفجاری فزاینده منطقه آسه آن، واشنگتن باید راه‌های خلاقانه‌ای برای هدایت سرمایه‌گذاری بیشتر به سوی آسه‌آن، با بهره‌گیری از ذخایر عظیم حسن نیت که هنوز در منطقه وجود دارد، بیابد.

خلاصه احمق! مسئله اقتصاد است. برای فروش زیردریایی ها اصرار نکنید. تاکید بر ترویج سرمایه گذاری و تجارت آمریکایی در اقیانوس هند و اقیانوس آرام.

منبع: فارین پالیسی

ترجمه: فرارو