(ویدئو) کارگردان افغان; فرش را ببافید تا از ترس طالبان در خانه بمانید

سلیم شاهین در سال ۲۰۱۷ روی فرش قرمز جشنواره فیلم کن ظاهر شد اما چهار سال بعد این کارگردان افغان از ترس طالبان مجبور شد در خانه اش در کابل بماند.

به گزارش فرارو، سلیم شاهین ویژگی های زیادی از مردی دارد که دوست دارد دیده شود. این فیلمساز 56 ساله در حین گفتگو می خندد، بلند صحبت می کند و دست می دهد.

او با حضور در جشنواره فیلم کن می گوید: «زیباترین روز زندگی من بود. همه فرانسوی ها مرا می شناختند، “شاهین! خرگوش کر!” از اینکه مرا می شناسند تعجب کردم و بعد متوجه شدم فیلمم در سینماهای فرانسه اکران شده است.

به گزارش خبرگزاری فرانسه در آن زمان، تماشاگران این کارگردان و بازیگر افغان پس از نمایش فیلمش برای دقایقی کف زدند و ایستادند.

اما این صحنه ها مربوط به گذشته است. با وجود اینکه سلیم شاهین، فیلمساز مشهور افغان هیچ تهدید مستقیمی از سوی طالبان دریافت نکرده است، اما او در ترس از بازپس گیری کنترل افغانستان توسط طالبان در اواسط ماه اوت پس از دو دهه شورش زندگی می کند.

او می گوید: “من می ترسم. من در خانه زندگی می کنم. من یک آدم معمولی نیستم که به خیابان می رود. من سلیم شاهین هستم و 125 فیلم دارم.”

هنگامی که طالبان در 15 اوت به قدرت رسیدند، سلیم ده ها پوستر از فیلم های خود را سوزاند.

او می گوید که قصد داشت در ماه اوت افغانستان را ترک کند و نامش در لیست خروج فرانسه قرار داشت. این کارگردان افغان توضیح می دهد: روز بمباران فرودگاه کابل می خواستم کشور را ترک کنم. ما چهارمین وسیله نقلیه ای بودیم که وارد فرودگاه شدیم که انفجار رخ داد. پیامی دریافت کردیم که از ما خواسته بود منطقه را ترک کنیم.

بیش از 100 نفر در حمله 26 اوت توسط داعش کشته شدند.

سلیم شاهین گفت: «از آن زمان من با 12 نفر از اعضای خانواده ام اینجا گیر کرده ام. او می گوید: همه بازیگران فیلم من الان در فرانسه هستند. می خواهم به جایی بروم که به من اجازه دهد کار سینمایی ام را از سر بگیرم.

سلیم شاهین فیلم هایی را برای افغانستان تولید می کند که خواسته های طالبان را برآورده نمی کند. او ایده های خود را از بالیوود می گیرد و آثاری را با موضوعات و ژانرهای مختلف، از کمدی گرفته تا فیلم های جاسوسی، اکشن و درام، خلق می کند. هنر او در آواز و رقص نیز غنی است.

شاهین توضیح می‌دهد: «بیشتر فیلم‌های من به موضوعات اجتماعی مانند خشونت علیه زنان و مواد مخدر می‌پردازند، بدون اینکه وارد سیاست شوند.

در کابل، ذکر سلیم شاهین لبخند می زند. او به گرایش به اغراق معروف است. همچنین فیلم هایی که او ارائه می کند نه تنها برای قشر تحصیل کرده جامعه افغانستان جذاب است، بلکه در محافل عمومی مخاطبی پیدا کرده و مردم عباراتی را که در این آثار پخش می شود تکرار می کنند.

این کارگردان توضیح می دهد: بدون زنان نمی توان در افغانستان فیلم و فیلم ساخت و سلیم شاهین نمی تواند با آن مرد بمیرد.