روسیه با جعبه های اجباری و سیاه پرده های آهنی دیجیتالی را نصب کرد

---

حرکت جسورانه روسیه برای سانسور اینترنت به روشی بسیار پیش پا افتاده – با یک سری ایمیل ها و فرم های بوروکراتیک آغاز شد.

این پیام ، که توسط تنظیم کننده قدرتمند اینترنت روسیه ارسال شده است ، از ارائه دهندگان خدمات اینترنت و مخابرات در سراسر کشور به دنبال جزئیات فنی – مانند شماره ترافیک ، جزئیات تجهیزات و سرعت اتصال است. سپس جعبه سیاه آمد.

شرکت‌های مخابراتی چاره‌ای جز کناره‌گیری نداشتند، زیرا تکنسین‌های معتبر دولتی تجهیزاتی را با سیستم‌های کامپیوتری و سرورهای خود نصب کرده بودند. گاهی اوقات پشت کلید قفل شده و قفل می شود ، ابزار جدید به مرکز فرماندهی مسکو متصل می شود و به مقامات قدرت جدیدی می دهد تا وب سایت هایی را که عموم مردم روسیه نمی خواهند ببندند ، فیلتر و کند کنند.

این فرآیند که در سال 2019 آغاز خواهد شد، آغازی است بر شاید بلندپروازانه ترین تلاش های سانسور دیجیتال در جهان خارج از چین. رئیس جمهور ولادیمیر V. پوتین که زمانی اینترنت را «پروژه سیا» می‌نامید و وب را تهدیدی برای قدرت خود می‌دید، گفت که دولت روسیه در تلاش است تا اینترنت رایگان و بدون چرخه را به کشور بیاورد.

Gear در اتاق‌های تجهیزات بزرگترین ارائه‌دهندگان خدمات مخابراتی و اینترنتی روسیه، از جمله Rostecom، MTS، Megaphone و Wimpelcom ذخیره شده است، یک وکیل ارشد روسی در اوایل امسال فاش کرد. به گفته محققان و فعالان، اکثریت قریب به اتفاق بیش از 120 میلیون کاربر اینترنت بی سیم و خانگی کشور را تحت تاثیر قرار می دهد.

جهان اولین نگاه اجمالی به ابزارهای جدید روسیه را در بهار امسال هنگامی که توییتر در ورود به این کشور به کندی انجام داد ، مشاهده کرد. به گفته محققان و فعالان، سیستم فیلترینگ برای اولین بار کار می کند. رهبر اپوزیسیون زندانی الکسی آ. سایت های دیگری از جمله بسیاری از سایت های مرتبط با ناوالنی مسدود شده اند.

لورا کانینگهام ، رئیس سابق برنامه وزارت خارجه در زمینه آزادی اینترنت می گوید: “این چیزی است که جهان می تواند کپی کند.” مدل سانسور روسیه می تواند به سرعت و به راحتی توسط سایر دولت های دیکتاتوری ایجاد شود.

فن‌آوری سانسور روسیه بین شرکت‌های ارائه‌دهنده دسترسی به اینترنت و افرادی که در حال مرور وب با تلفن یا لپ‌تاپ هستند، تناسب دارد. نرم‌افزار – معروف به «بازرسی بسته‌های عمیق» که اغلب با مسدود کردن نامه‌های پستی مقایسه می‌شود، داده‌هایی را که از طریق شبکه اینترنت منتقل می‌شوند فیلتر می‌کند، سرعت وب‌سایت‌ها را کند می‌کند یا هر چیزی را که برای مسدود کردن برنامه‌ریزی شده است حذف می‌کند.

این قطع زندگی دیجیتالی رو به رشد روسیه را تهدید می کند. سیستم سیاسی شری. با پایبندی به کیش شخصیت پوتین، پخش‌کننده‌های تلویزیونی و روزنامه‌ها با محدودیت‌های سختی روبرو هستند، فرهنگ آنلاین پر از کنش‌گری، طنز سیاه و محتوای خارجی است. سانسور گسترده اینترنت می تواند کشور را به شکل عمیق تری از تنهایی نسبت به دوران جنگ سرد سوق دهد.

Ksenia Ermoshina، محقق روسی که اکنون در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه کار می‌کند، می‌گوید: «من در عصر اینترنت فوق‌العاده رایگان به دنیا آمدم و اکنون در حال تماشای فروپاشی آن هستم. او در ماه آوریل مقاله ای در مورد فناوری سانسور منتشر کرد.

زیرساخت های سانسور توسط 17 کارشناس، فعال، محقق و مربی دانش کار روسی تشریح شد که بسیاری از آنها به دلیل ترس از تغییر از ذکر نامشان خودداری کردند. اسناد دولتی بررسی شده توسط نیویورک تایمز همچنین برخی از جزئیات فنی را نشان می دهد و خواسته های ارائه دهندگان خدمات مخابراتی و اینترنتی را تشریح می کند.

روسیه از فناوری سانسور استفاده می‌کند تا علاوه بر تاکتیک‌های قوی و تهدیدات قانونی، مزیت بیشتری نسبت به شرکت‌های اینترنتی غربی کسب کند. در ماه سپتامبر، پس از تهدید دولت به دستگیری کارمندان محلی گوگل و اپل، این شرکت ها برنامه های اجرا شده توسط حامیان آقای ناولانی را قبل از انتخابات سراسری حذف کردند.

Roscomanadzor، تنظیم‌کننده اینترنت کشور که بر این تلاش‌ها نظارت می‌کند، اکنون می‌تواند از این هم فراتر رود. او تهدید کرده است که اگر هیچ متنی را به تنهایی مسدود نکند، یوتیوب، فیسبوک و اینستاگرام را حذف خواهد کرد. پس از کند شدن توییتر در سال جاری ، این شرکت با حذف ده ها پست که غیرقانونی می دانست موافقت کرد.

مخالفت کمی با تلاش‌های روسیه برای سانسور وجود داشته است. در ایالات متحده و اروپا، که زمانی قهرمانان مطلق اینترنت باز بودند، رهبران در افزایش بی اعتمادی به دره سیلیکون و در تلاش برای خود تنظیمی بدترین سوء استفاده های اینترنتی تا حد زیادی سکوت کرده اند. مقامات روسی توجه خود را به مقررات صنعت فناوری غرب معطوف کرده اند تا سرکوب خود را توجیه کنند.

مایکل مک‌فول، سفیر سابق روسیه در دولت اوباما، گفت: «شکه‌کننده است که دولت بایدن به این موضوع توجه نکرده است». او از اپل، فیسبوک، گوگل و توییتر انتقاد کرد که به شدت علیه سیاست های روسیه صحبت نمی کنند.

سخنگوی کاخ سفید گفت که دولت درباره آزادی بیان آنلاین با دولت روسیه گفتگو کرده است و از کرملین خواسته است که “کارزار فشار برای سانسور منتقدان را متوقف کند.”

در بیانیه ای، Roskomnadzor به فناوری فیلترینگ خود توجهی نکرد، اما گفت که شبکه های اجتماعی خارجی همچنان قوانین اینترنت روسیه را نادیده می گیرند، قوانینی که محرک ها و محتواها را در مورد موضوعاتی مانند مصرف مواد مخدر و سازمان های تروریستی که “دولت را تجزیه می کند” ممنوع می کند. در این بیانیه آمده است: “قوانین روسیه در زمینه رسانه ها و اطلاعات اجازه سانسور را نمی دهد.”

گوگل و توییتر که مالک YouTube هستند از اظهارنظر در این مورد خودداری کردند. اپل به درخواست ها برای اظهار نظر پاسخ نداد. در بیانیه ای ، فیس بوک به طور خاص به روسیه اشاره نکرده اما گفته است که “متعهد به رعایت حقوق بشر همه کسانی است که از محصولات ما استفاده می کنند”.

Rostelecom، یکی از بزرگترین ارائه دهندگان خدمات اینترنت روسیه، این سوال را به Roskomnadzor ارجاع داد. مگافون از اظهار نظر خودداری کرد. MTS و Vympelcom به درخواست ها برای اظهار نظر پاسخ ندادند.

بسیاری این سوال را مطرح می‌کنند که آیا روسیه مهارت‌های فنی یا اراده سیاسی برای بستن منابع آنلاین عمده سرگرمی، اطلاعات و کار برای شهروندانش را دارد یا خیر. در سال 2018، قبل از به وجود آمدن فناوری جدید سانسور، مقامات به دلیل مشکلات فنی و خشم عمومی از تلاش برای بستن سرویس پیام رسانی محبوب تلگرام صرف نظر کردند. استفاده از آن توسط رسانه های مستقل و منتقدان کرملین باعث شده است که بسیاری از یوتیوب را به عنوان یک هدف آینده ببینند که می تواند واکنش های منفی را برانگیزد.

با این حال اینترنت به طور فزاینده ای به عنوان ابزار قدرت سیاسی مورد استفاده قرار می گیرد. در سال‌های اخیر، دولت‌های هند، میانمار، اتیوپی و جاهای دیگر از قطعی اینترنت برای سرکوب اختلافات استفاده کرده‌اند. روسیه اینترنت را در سال 2018 در جریان اعتراضات ضد دولتی در منطقه جنوبی اینگوشتیا و در سال 2019 در مسکو قطع کرد.

چین الهام گرفته است. در طول سال‌ها، سیاستمداران روسی با مقامات چینی درباره ساخت دیوار آتش بزرگ خود صحبت کرده‌اند، حتی زمانی که با معمار فیلتر مسدودکننده سایت‌های خارجی ملاقات کرده‌اند. در سال 2019، در خلال کنفرانس جهانی اینترنت چین، Roskomnadzor با آنالوگ چینی خود به توافق رسید و قول کنترل شدید دولت بر اینترنت را داد.

اما برخلاف چین که دارای سه شرکت مخابراتی دولتی است که مردم را آنلاین می کند، روسیه هزاران ارائه دهنده اینترنت دارد که سانسور را دشوارتر می کند. اینجاست که جعبه‌های سیاه وارد می‌شوند و به جای پتک به مقامات دولتی چاقوی جراحی می‌دهند تا وب‌سایت‌ها و سرویس‌های خاصی را بدون قطع دسترسی، فیلتر کنند.

روسیه سابقه طولانی سانسور دارد. برای چندین دهه، خطوط تلفن بین‌المللی ممنوع بود و پارازیت‌های رادیویی پخش‌های خارجی را مختل می‌کردند. دولت همچنان کنترل شدیدی بر تلویزیون دارد.

اینترنت متفاوت بود. گروه‌های طرفدار دموکراسی در داخل و خارج روسیه با دادن اجازه به بوریس یلتسین برای هماهنگی و تبادل اطلاعات در سال 1991 به قدرت رسیدند. در سال های بعد، کابل های فیبر نوری برای اتصال کشور به اینترنت جهانی کشیده شد.

آقای پوتین سعی کرده جین را دوباره بطری کند. سیستم نظارت بر فعالیت های آنلاین افراد نظارت می کند و برخی از وبلاگ نویسان دستگیر شده اند. در سال 2012 ، این کشور قانونی را تصویب کرد که از ارائه دهندگان خدمات اینترنتی می خواست هزاران وب سایت ممنوعه را مسدود کنند ، اما اجرای آن دشوار بود و بسیاری از سایت ها همچنان در دسترس بودند.

بنابراین در ماه مه 2019، آقای پوتین مرحله جدیدی را امضا کرد: قانون «اینترنت جهانی» که ارائه‌دهندگان اینترنت را مجبور به ایجاد «وسایل فنی مقابله با تهدیدات» می‌کرد – تجهیزات نرم‌افزاری برای دولت برای ردیابی، فیلتر کردن و ردیابی ترافیک اینترنت. هر گونه دخالت یا اطلاعات از شرکت ها.

این قانون ثبت کابل های اینترنتی بین المللی که وارد کشور می شوند و نقاط مبادله اصلی متصل به شبکه اینترنت در روسیه را ایجاد کرد. به گفته کارشناسان، این نقشه باعث می شود تا مقامات بتوانند بخش هایی از شبکه را خاموش کنند.

از آن زمان، صدها شرکت سفارشات را از Roskomnadzor دریافت کرده اند. بر اساس سندی که با تایمز به اشتراک گذاشته شده است، رگولاتور اطلاعاتی در مورد سیستم‌های رایانه‌ای شرکت‌ها و تنظیماتی که باید مورد استفاده قرار گیرد تا به سازمان‌های دولتی، مرکز نظارت و مدیریت شبکه‌های ارتباطات عمومی، اجازه دسترسی از راه دور به شبکه‌های آنها را بدهد، درخواست کرده است.

میخائیل کلیمارف، تحلیلگر صنعت که با شرکت های اینترنتی روسی مانند Rostelecom کار کرده است، گفت: سپس پیمانکاران مورد تایید دولت تجهیزات فیلتر را نصب کردند که به تنظیم کننده ها اجازه می دهد ترافیک را مسدود، کند یا تغییر مسیر دهند.

او گفت: “هر ارائه دهنده اینترنت روسی یک سیستم مسدود کننده در مرز نصب شده است.”

یک مقام روسی که روز چهارشنبه در این رویداد شرکت کرد گفت: این فناوری اکنون در 500 مکان اپراتورهای مخابراتی وجود دارد که 100 درصد از ترافیک اینترنت تلفن همراه و 73 درصد از ترافیک باند پهن را تشکیل می دهد. این مقام گفت تا سال آینده، این فناوری در بیش از 1000 مکان خواهد بود.

به گفته محققان دانشگاه میشیگان و کارشناسان مخابرات روسیه، فناوری فیلتر توسط RDP.ru، یک ارائه دهنده روسی فناوری مخابراتی وابسته به دولت، توسعه یافته است. در وب‌سایت RDP، «فیلتر URL با کارایی بالا سایت‌های ممنوعه» را ارائه می‌کند که به اپراتورها اجازه می‌دهد از قوانین روسیه پیروی کنند. این شرکت محصولاتی را در بلاروس و قزاقستان می فروشد، کشورهایی که گروه های حقوق بشر در آن سانسور اینترنتی را مستند کرده اند.

RDP.ru به درخواست اظهار نظر پاسخ نداد.

آندری سولداتوف، یکی از نویسندگان کتاب The Red Web، کتابی درباره اینترنت روسیه، گفت: حمله به توییتر، که در روسیه چندان محبوب نیست، “لحظه مهمی” بود. محققان دانشگاه میشیگان محاسبه کردند که این ارتباط 87 درصد کمتر است ، کمی بهتر از شبکه های تلفن همراه در اوایل دهه 2000.

او گفت: “آنها این توانایی را دارند و می توانند از آن استفاده کنند.” سولداتوف گفت.

اولگ ماتسنیف در گزارش مشارکت داشته است. تولید اضافی توسط بلترن خاکستری.