نماد ریال با چهار وجه چیست؟

در رفتن بانک مرکزی در نظر دارد در آینده نزدیک واحد پول ملی ایران یعنی رمز ریال را معرفی کند. رئیس کل بانک مرکزی در این خصوص گفت: چارچوب انتشار کد ریالی مشخص شده اما کارشناسان فنی همچنان در حال کار بر روی آن هستند. به گفته مسئولان بانک مرکزی، کد واقعی به صورت پویش است، اما به صورت دیجیتالی منتشر می شود و به تشخیص مردم است.

طبق گزارشات فرارو، البته ایران در ایجاد پول ملی خود تنها نیست. این نظرسنجی همچنین نشان می دهد که کشورهایی از جمله سوئد، تایلند، چین، بریتانیا، ایالات متحده آمریکا، ترکیه، روسیه، سوئیس، ونزوئلا، ایسلند، قبرس، کانادا، کره جنوبی، اوکراین، هند، ژاپن و قطر روی کد پروژه کار می کنند. پول ملی خودشان

اما طبیعی است که جیب‌های فیزیکی قطب دیجیتال باید با چالش‌ها روبه‌رو شوند و مزیت‌های بالقوه و دشواری آن ذکر شود.

یکی از چالش هایی که در حال حاضر فعالان کلیدی بازار در حال شکل دادن به بازار دیجیتال هستند، بحث امنیت، امنیت و امنیت است. علاوه بر این، دولت ها و پرتفوی بانک های مرکزی به دنبال تسلط بر بازار پولی و بانکی بوده اند.

بزرگترین چالش ورود مستقیم به بانک مرکزی برای رسیدگی و ارائه خدمات رمزیال است

امیرعباس امامی، اقتصاددان و پژوهشگر اقتصاد بلاک چین در گفتگو با فرارو وی گفت: در قالب رمزارزهای عمومی یا بانک مرکزی رمزپول (CBDC) که در ایران رمزارال مناسبی برای هدف خود محسوب می شوند، از نظر اعتماد شخصی، کشور دارای اعتبارات مشابهی است. به یک معنا می توان گفت که تفاوتی بین ریال و ریال نیست. بنابراین اولین نکته ای که باید به آن توجه کرد این است که این نمادها با شباهت های غیرمتمرکز نمادهای بیت کوین و امثال آن تفاوت دارند و اساساً رقیب یا رقیب نیستند. بانک‌های مرکزی در رابطه با جایابی‌های خود با اعداد غیرمتمرکز ادعاهای یکسانی ندارند. تنها بانک‌های مرکزی می‌خواهند استخر اعتباری خود را با هدف استفاده از مزایای فناوری‌های جدید به شکلی جدید معرفی کنند.

وی در ادامه گفت: طبیعتا رمزاریل به عنوان یک پدیده جدید سیاسی چالش ها و فرصت های ویژه خود را در حوزه های مختلف نظام بانکی، بحث، امنیت و فناوری دارد. با وجود این چالش‌ها، امروزه تقریباً در بین بانک‌های مرکزی اتفاق نظر بر سر ایجاد یک استخر نماد وجود دارد. در مجموع بانک مرکزی به عنوان متولی نظام پولی کشور احتمالاً روند مثبتی را در نظارت و تداوم تراکنش ها و بهبود ساختار پرداخت ها به ویژه پرداخت های تحولات خرد ایجاد خواهد کرد.

این کارشناس اقتصادی افزود: اما نکته مهمی که وجود دارد این است که حداقل دو معماری برای ایجاد و مدیریت کدهای بانک مرکزی قابل تصور است. یک راه این است که مانند سیستم فعلی که افراد فاقد حساب بانک مرکزی هستند و تراکنش های مشابهی با بانک های تجاری دارند، دسترسی به رمزاریل از طریق بانک های تجاری و افراد آن ها از طریق بانک های تجاری انجام می شود. در واقع بانک‌های تجاری هستند که در چارچوبی که بانک مرکزی تعریف می‌کند، نسبت به مردم اقدام و آنها را به صلاحدید کارکنان قرار می‌دهند و از طریق کنسرسیوم بلاک چین بین بانک‌ها، زیر نظر بانک مرکزی، حساب‌ها و آنها مدیریت می کنند. نقدی که از این طریق آمده است این است که پول تولید شده از این طریق از طریق سیستم بانکی از طریق سیستم بانکی ایجاد شده است و نه خود بانک مرکزی، بانک در موقعیتی است که مطمئن شود مخزن تولید شده به عنوان شناخته شده است. مخزن مخزن مرکزی و منافع حاصل از آن است.

وی گفت: وضعیت دیگر این است که بانک مرکزی بر روی شبکه بلاک چین یا غیربلاک چین خود، مخزن ایجاد می کند و از طریق بانک های منتخب، امکان تغییر حساب های موجود افراد به مخزن را فراهم می کند. طبیعتاً در این وضعیت، شبکه کامل بانک مرکزی در اختیار بانک مرکزی است و بانک‌های تجاری بیشتر معاملات عملیاتی، اعتباری و راستی‌آزمایی را انجام می‌دهند. اما رویکرد بانک مرکزی چین که شباهت زیادی به انتشار دیجیتال یوان دارد و رویکردی که مشابه رویکرد بانک مرکزی جمهوری اسلامی است، نقدینگی آورده است.

امامی با اشاره به استفاده از روش دوم یعنی روش مستقیم احتمالاً با چالش هایی همراه بوده است: بسیاری بر این باورند که افراد دارای حساب بانک مرکزی هستند و همه این داده ها در قالب بانک مرکزی متمرکز است.از منظرهای مختلف. از جمله آسیب پذیری سایبری و وجود یک دیدگاه واحد، خطرات قابل توجهی است. علاوه بر این، بحث در مورد حفظ حریم خصوصی افراد و دسترسی نهادی با تمرکز بر جزئیات حفاظت از افراد وجود دارد. اما شاید یکی از مهم ترین انتقادات به این رویکرد این باشد که از این طریق بانک مرکزی در رقابت با سایر بانک های تجاری خدمات حسابداری مستقیم به افراد ارائه می کند. حضور بانک مرکزی در این زمین بازی و رقابت با بخش خصوصی به قدری تصادفی است که کسب و کار فضایی و فعالیت های این حوزه به شدت تخریب و نوآوری را در سطوح بالا محدود می کند.

وی افزود: اگر قرار بود بانک مرکزی مستقیماً برای نظارت و ارائه خدمات رمزیال اقدام کند، زیرا این رمزارال کیف پولی کارآمد را در اختیار مردم قرار می‌دهد، به سرعت منابع در دسترس بازدیدهای بانک را تغییر می‌دهد. فشار قابل توجهی از طریق خروج منابع به سیستم بانکی وارد می شود و بازدید بانک های تجاری صفر مایل خواهد بود. دلیل این مهاجرت این است که بانک مرکزی اول به دلیل اعتباری که دارد عملاً فاقد ریسک است و منطقی نیست افرادی که در صورت امکان حساب خود را در نزدیکی بانک مرکزی قرار دهند و منابع خود را به سایر مالی منتقل کنند. نهادها علاوه بر این، رمزیال به دلیل سهولت کار و ویژگی های خاص، ممکن است اهمیت بیشتری نسبت به نمایان بودن واقعی حساب ها داشته باشد. بنابراین این یک چالش جدی برای نظام بانکی است زیرا اکنون بانک تجاری دیگری وجود ندارد و بانک مرکزی با آنها رقابت می کند، رقابتی که اساساً در آن وجود ندارد. البته ممکن است بخشی از این تغییر و تضعیف نظام بانکی – به معنای سیستم عامل نظام بانکی – خوشحال شود و همین موضوع راه را برای حضور بازیگران جدید در عرصه فانتزی در این زمینه هموار کند. منطقه، اما در هر صورت اگر بانک مرکزی معتقد باشد که وضعیت فعلی بانک بدون نگرانی از آمادگی برای آن این کار را انجام می دهد، سهم به سیستم ضربه می زند.

محقق، بلاک چین اقتصاد بلاک چین با تشریح نوع شبکه و شبیه سازی های رمزپال، طراحی معمولی بانک های مرکزی را معماری معماری، چارچوب افراد، توزیع و ثبت رونوشت ها و در نهایت ساخت شبکه رمزپول هایشان توصیف کرد: توجه داشته باشید که حتی اگر انحصار، خصوصی و متمرکز بودند، ما قصد نداشتیم بانک مرکزی بانک مرکزی باشد، زیرا این شبکه، تنها شبکه مجاز برای تراکنش رمزیال، قطعاً یک هدف کلیدی است. وی در توضیح این قصد گفت که اگر بانک مرکزی به صادرکننده رمزریال اجازه ندهد مثلاً شبکه های بلاک چین را به طور کلی مانند شبکه اتریوم منتشر کند، رمزارال کمکی به اکوسیستم بلاک چین و گسترش تجارت بلاک چین نخواهد کرد – حتی اگر ارزش آن را داشته باشد. عنوان یک پارادایم جدید است – ما نمی خواهیم. دلیل این امر این است که بسیاری از افراد دلایل فنی و بازاریابی برنامه های غیرمتمرکز را به برنامه های بلاک چین به طور کلی ترجیح می دهند و در حالی که بلاک چین در این شبکه واقعی نیست، امکان ارائه خدمات به صورت واقعی وجود ندارد و این یک مشکل جدی است. در نتیجه، این ممنوعیت شامل اکوسیستم های بلاک چین نمی شود. در این راستا، بانک مرکزی باید مصالحه‌ای را طراحی کند که به موسسات مالی معتبر این امکان را بدهد که بیشترین پتانسیل را برای انتشار توکن‌ها در چارچوب بانک مرکزی به غیر از شبکه بلاک چین داشته باشند.

امامی افزود: متأسفانه امروز در بین مردم نظارت زیادی وجود دارد که بانک مرکزی در این زمینه ذهنیت خط قرمزی دارد و ما علاقه ای نداریم که شبکه بلاک چین دیگری منتشر شود. این دوتا خطرناکن اولاً بانک مرکزی کشور و اقتصاد آن را از برکات آن محروم می کند و ثانیاً اگر برنامه های غیرمتمرکز رها شود و این فضا نیاز به شباهت واقع بینانه به شبکه اتریوم داشته باشد، خود بازار تحت تأثیر مکانیسم های نوآوری قرار می گیرد. خودت این دقیقا همان کاری است که دلار امروز انجام داده است. مواجهه با این تصادف به معنای ایجاد ساز و کار غیررسمی برای مردم رمزارز است، هم از طریق ایجاد خطرات غیرضروری که بر افراد تحمیل می‌کند و هم با محدود کردن تسلط بانک مرکزی بر سازوکار ایجاد رمزارز و گسترش همزمانی رمضان و وضعیت دو سر برای بانک مرکزی است.

محقق و پژوهشگر حوزه اقتصاد بلاک چین گفت: در مجموع ایجاد رمزیال اتفاق خوبی است و معتقدیم رمزیال در شکل صحیح خود می تواند منشأ برکات بسیاری برای اقتصاد کشور باشد.