عبدالرضا ناصر مقدسی – متخصص مغز و اعصاب; امروزه پیامک های زیادی با پیشنهاد کار به تلفن همراه پزشکان و پرستاران کشورهای همسایه ارسال می شود. وقتی پزشکان و پرستاران در بدترین شرایط در این کشور کار می کنند و درآمدشان به دلیل نرخ بالا و کار و استرس بسیار کم است، این پیشنهادات برای همه قابل تامل است. هزاران پزشک و پرستار از زمان آغاز به کار این کشور را ترک کرده اند و بسیاری در فکر ترک آن هستند.
بسیاری از دانشجویان نزد من آمدند و از من خواستند که در کار پژوهشی شرکت کنم. وقتی از آنها می پرسم که چرا به تحقیق علاقه دارند، همه آنها یک هدف دارند. یک بیوداته خوب برای خود درست کنید تا در یک دانشگاه خوب قبول شوند و از کشور خارج شوند.
گاهی از خودم خجالت می کشم که به عنوان یک استاد دانشگاه نمی توانم هیچ جذابیتی در دانشجویانم ایجاد کنم، مگر اینکه هدف پژوهشی آنها ترک سرزمین باشد، بلکه گسترش علم و دانش باشد. علم و دانشی که سالهاست در کشور ما به فراموشی سپرده شده و تاثیر آن را هر روز در کشور خود شاهد هستیم.
وقتی بسیاری از پزشکان عمومی زیر خط فقر هستند و بنابراین کاری جز درمان انجام نمی دهند، وقتی می توان با انجام 20 نوبت شبانه و کار زیاد در یک منطقه محروم به پزشک متخصص مراجعه کرد، هیچکس نمی تواند زندگی و جوانی خود را وقف این امر کند. رشته. در عوض امیدوار بود با همه سختی ها به زندگی سخت خود ادامه دهد و به جایی نرود که بتواند با سهولت و تلاش کمتر زندگی بهتری را برای او و خانواده اش رقم بزند.
به این موارد تحقیر و فشار روحی که برخی نهادهای رسمی بر پزشکان تحمیل می کنند را نیز باید اضافه کرد. صداوسیماهای کشور همچنان از درآمدهای نجومی پزشکان و لزوم کاهش آن می گویند. من نمی دانم این درآمد نجومی کجاست وقتی اکثر پزشکان نمی توانند حداقل زندگی را برای خانواده خود داشته باشند؟ چرا باید یک پزشک یا پرستار در کشوری زندگی کند که نه تنها او را توانمند می کند بلکه از توهین و تهمت به او پرهیز می کند؟ و این نتیجه همه اینهاست; کشورهای همسایه ما با حضور نیروهای ویژه در ایران به مطالعه و سرمایه گذاری روی آنها پرداخته اند تا وضعیت سلامت و پزشکی آنها به بالاترین حد ممکن ارتقا یابد.
البته دولت به جای حل این مشکل و فراهم کردن شرایط مناسب برای پزشکان و پرستاران، از افزایش ظرفیت پزشکی و ایجاد سهمیه های مختلف صحبت کرد و دانشگاه های خود را پر از دانشجویانی کرد که نمی توانستند وارد عرصه های جدی مانند رقابت عادی و منصفانه شوند. پزشکی باشید فاجعه در سیستم مراقبت های بهداشتی ما قریب الوقوع است و مانند سایر بحران ها حاضر به حل آن نیست.
