(عکس) بهترین روش در آغوش گرفتن بر اساس مطالعات علمی!

محققان دانشگاه گلداسمیت در لندن جنبه های مهمی از آغوش ایده آل، از جمله زمان بندی بهینه و روش های در آغوش گرفتن را کشف کرده اند.

به گزارش عصر ایران، محققان دریافتند که در آغوش گرفتن طولانی – بین 5 تا 10 ثانیه – تأثیر مثبت بیشتری نسبت به موارد کوتاه مدت دارد.

آنها همچنین دریافتند که وضعیت دست ها – چه به صورت ضربدری یا چرخشی در اطراف گردن و کمر – تأثیر کمی بر احساسات فرد دارد، اگرچه الگوی بازوهای ضربدری رایج تر بود.

این تحقیق نشان می دهد که باید از آغوش های بسیار کوچک اجتناب کرد، اما هنوز مشخص نیست که چقدر طول می کشد و تحقیقات بیشتری لازم است.

به گفته محققان، این مطالعه احتمالاً اولین مطالعه ای است که به بررسی عوامل مؤثر بر ارزیابی و رفتار در آغوش گرفتن و اینکه آیا آنها می توانند بر خلق و خو تأثیر بگذارند یا خیر، می پردازد.

در مرحله اول مطالعه، 48 شرکت کننده وجود داشت که همه آنها به دلیل محدودیت های موجود زن بودند. از این افراد خواسته شد که یکدیگر را در دو الگوی مختلف در فواصل یک، پنج یا 10 ثانیه بغل کنند، از جمله قرار دادن بازوها به صورت افقی و دور گردن-کمر.

در الگوی اول یک دست از روی شانه و دست دیگر زیر بغل می رود و در الگوی دوم دست ها به دور گردن یا قسمتی از شانه پیچیده می شود.

چهل و هشت شرکت کننده زن در آزمون آغوش شرکت کردند

برای جلوگیری از تأثیر بازخورد بصری بر ادراک لامسه، چشمان داوطلبان بسته شد. پس از انجام این کار، سه بار از شرکت کنندگان در مورد احساس در آغوش گرفتن توسط شخص دیگری سؤال شد، بار اول بلافاصله پس از انجام این کار و بار دوم پس از سه دقیقه و شش دقیقه.

محققان دریافتند که در آغوش گرفتن یک ثانیه ای نسبت به آغوش پنج یا 10 ثانیه ای کمتر لذت بخش تلقی می شود، در حالی که در آغوش گرفتن 5 تا 10 ثانیه ای اثرات مثبت مشابهی دارد.

در مقیاس یک تا 100، میانگین نمره در آغوش گرفتن در یک ثانیه کمتر از 50 بود. در مقابل، نمرات بیش از 60 برای آغوش های 5 تا 10 ثانیه ای گزارش شد و تفاوت معنی داری بین دو دوره طولانی مشاهده نشد.

در حالی که قرار دادن دست تاثیر کمی بر شرکت کنندگان داشت یا هیچ تاثیری نداشت، کارشناسان متعجب شدند زیرا فکر می کردند که در آغوش گرفتن در حالت چهارپایی مدل ساده تری نسبت به قرار دادن دست در دور گردن و کمر است.

در مرحله دوم این مطالعه، محققان از 200 دانشجوی دختر و پسر در محوطه دانشگاه گلداسمیت خواستند تا یکدیگر را در آغوش بگیرند تا موقعیت های دنیای واقعی و محیط عمومی را بررسی کنند.

تیم تحقیقاتی داده‌های مربوط به جنسیت، قد و سطح صمیمیت عاطفی هر زوج را جمع‌آوری کردند و از آنها خواستند تجربیات خود را در مقیاس صفر تا 100 ارزیابی کنند.

محققان بدون تشویق دانش‌آموزان به در آغوش گرفتن افراد دیگر با الگوهای خاص، دریافتند که علیرغم تفاوت قد در جنس‌ها، الگوی ضربدری در آغوش گرفتن 66 نفر از 100 نفر رایج‌تر است.

محققان دریافتند که تفاوت قد و صمیمیت عاطفی تأثیر چندانی بر روش در آغوش گرفتن ندارد و پیشنهاد کردند که اگر تفاوت قد قابل توجهی وجود داشته باشد، روش در آغوش گرفتن با بازوهای حلقه شده به دور گردن و کمر ممکن است بیشتر باشد. مشترک.

به طور کلی، نتایج نشان می‌دهد که ایمن‌ترین و شاید لذت‌بخش‌ترین مدل‌ها مدل‌هایی هستند که ۵ تا ۱۰ ثانیه طول می‌کشد تا روی بازو بغل شوند.

این مطالعه در مجله Acta Psychology منتشر شده است.