گزارش: انقلاب زمستانی پرسپولیس

به گزارش “ورزش سه”، این بیانیه دور از دسترس قرمزها است مگر اینکه رقبا در نیم فصل دوم افت زیادی را آغاز کنند. اما چرا آنها برای قهرمان شدن باید قوی باشند؟ در همین بازی با فجر به فاصله بین دروازه مهدی ترابی تا سوت پایان بازی دقت کنید، چه می بینید؟ مدعی قهرمانی مقابل تیم انتهای جدولی در ورزشگاه آزادی. ازدحام جمعیت فجر قبل از گل، سهل انگاری مهاجمان سرخ در زدن ضربات آخر و بدشانسی نیز از دلایل نرسیدن به هدف بود اما به هر حال گل تعیین کننده و حساس بود و این سوال بود. چرا پرسپولیس بعد از جبهه فوتبال با قبل تفاوتی ندارد؟ فجر متوقف نشد چون می دانست با گل دوم می تواند کارش را تمام کند اما پرسپولیس به دلیل ترس از غافلگیری حمله همه جانبه را متوقف کرد.

با این حال، بهترین استراتژی که در اکثر تیم های بزرگ دنیا می بینیم این است که برای تیم پشت سر باز کنیم، آنها را به جلو هل دهیم و سپس ضدحمله کنیم. الگوی دم دستی می خواهید؟ همان فوتبالی که استقلال در مسجد سلیمان بازی کرد و در آن زمین ناهموار با 3 گل پیروز شد و می توانست گل های بیشتری هم بزند. چرا؟ چون می دانست که قرار است چه کار کند.

بازی مالکیت به کنار، جدای از فوتبال زیبا، مالکیت توپ و خوب اجرا شدن آن، در نهایت چک ارزشمند شما توپی است که از خط دروازه حریف می گذرد. پرسپولیس و استقلال دو قطب مقابل در این فصل هستند. آنها هم پیشتاز هستند، هرچند فاصله آنها در بحث مسائل (به استثنای نقاط گل گهر) تنها یک نقطه است. با این حال، تفاوت قابل توجهی در یافته های آنها ظاهر می شود.

کاری که مجیدی امروز در استقلال انجام می دهد ابزار خودش را می خواهد، چه از نظر بازیکنی سریع و چابک و چه از نظر بار روانی که تماشاگران لیگ ما برای او بدشانسی آورده و تحت فشار هواداران خودش نیست. استقلال حداقل 40 هزار هوادار در ورزشگاه آزادی داشت که با مس بازی می کردند. او از کمبود هوادار و سکوی خالی نهایت استفاده را برد. اهداف او

برگردیم به بحث قبلی، صحبت از تک بعدی بودن فوتبال پرسپولیس است. باهیا در سن پنجاه سالگی باید پخته ترین دوره آموزش خود را پشت سر بگذارد. فوتبال مالکانه خیلی زیباست. شروع سریع، تیم هایی مثل پاختاکور، السد و الناصر این وظیفه را به پرسپولیس محول کردند. حتی در بهار 1400 در هند، پرسپولیس همچنان صاحب فوتبال بود و استفاده از ضد حملات در دستور کار آن بود. اما یحیی امروز در هفته پانزدهم لیگ بیست و یکم بزرگترین ضربه نقل و انتقالات را می بیند.

3 عنصر ارزشمند را در ذره تیمش از دست داد. فراموش نکنید کنعانیتی، احمد نور و مغانلو اما سپن و استقلال شرایط مشابهی داشتند. آنها بازیکنان مهمی را هم از دست دادند، اما پرسپولیس حداقل تا به امروز برای آن دو تیم بازنده نقل و انتقالاتی دارد؟ یحیی نیاز بود. برای جذب بازیکن یحیی نمی تواند قطعی برق را انجام دهد زیرا خریدهای نقل و انتقالات این فصل به پایان رسیده است.

فرقی نمی کند فاصله پرسپولیس تا سادار یک یا سه امتیاز باشد، باید انقلاب زمستانی رخ دهد، نتایج مشخص است و حالا هنر سرمربی و مدیرعامل جدید وجود دارد. مواد ضروری را جذب کنید.

این وظیفه کارگردان است که تکلیف دو تاجیک را تعیین کند تا یحیی از ایفای نقش خود نترسد. شاید نام هایی که ممکن است مطرح شود صحت نداشته باشد اما بازیکنانی که نامشان در شایعات مطرح است عناصری دارند که خط حمله پرسپولیس را احیا می کنند، البته اگر ذوق و سلیقه داشته باشند. نیمه آخر فصل گذشته؟ هر سه به همراه ترابی، مقانلو و آل کثیر به تیم آسیایی پیوستند و در پایان فصل به کادرفنی یحیی تبدیل شدند. بنابراین باید اذعان داشت که پرسپولیس در صورت اضافه شدن خون تازه به رگ های این تیم قادر به قهرمانی در نیمه دوم جام است.

میشه بگی تکلیف یکی دو بازیکن چی میشه؟ فقط Yamaga را از سبد خرید Estegalal حذف کنید. نتیجه چه خواهد شد؟ بله، حتی یک خرید خوب هم می تواند سرنوشت را تغییر دهد. زمانی که فاصله بین امتیازات قهرمان به یک یا دو امتیاز برسد، خرید یک تروفی را برای شما تضمین می کند. اتاق رختکن سمت عقب را برای نقاشی و همچنین عناصر امتحانی اضافی خالی کنید.

مهدی طاهرخانی