ناامیدی و شکست تونسی ها پس از بهار عربی

در رفتن به مدت یک دهه، انقلاب تونس روز 14 ژانویه، روزی که حاکم ظالم زین العابدین بن علی به عربستان سعودی گریخت و نخبگان سیاسی را پیروز شد، گرامی داشت.

به گزارش فرارو به نقل از گاردین، اما امروز سالگرد انقلاب در 17 دسامبر به دستور کاس سعید رئیس جمهور تونس جشن گرفته می شود، روزی که یک دستفروش خیابانی به نام محمد بوعزیزی در اعتراض به فساد دولتی و شرایط بد اقتصادی خود را به آتش کشید. این خودسوزی به نیروی محرکه قیام تونس و به طور گسترده تر بهار عربی تبدیل شد.

یازده سال بعد، اوضاع برای تونس تغییر کرده است. اگرچه سود قابل توجه است، اما قیمت ها هر روز افزایش می یابد. کاهش استانداردهای زندگی، ویرانی ناشی از شیوع کرونا، و نزاع سیاستمدارانی که از سود و منافع کلان محروم هستند، همگی اثری ماندگار در تونس بر جای گذاشته است.

امین قالی از مرکز دموکراسی به گاردین گفت: «مردم خسته شده اند. آنها مدارس بهتر، حمل و نقل بهتر و مراقبت های بهداشتی بهتر می خواهند.

کاس سعید از چهارم تیرماه امسال به طور چشمگیری در زندگی سیاسی کشورمان حضور داشته و از آن زمان به تقویت دولت تک نفره و فردی خود پرداخته است. سعید پس از نزدیک به پنج ماه گمانه زنی، از جمله تعیین کابینه نمادین در روز دوشنبه، مهرماه، سرانجام برنامه خود برای اصلاح قانون اساسی را اعلام کرد و قول داد تا قبل از همه پرسی تیرماه به قانون اساسی رأی دهد. سال آینده برای رفع این حادثه برنامه ریزی کنید.

در حالی که بیشتر انرژی رئیس جمهور صرف اصلاحات سیاسی می شود، او هیچ پاسخی برای مشکلات اقتصادی که زندگی روزمره تونس را درگیر می کند ندارد. این مشکلات در یازده سال گذشته ادامه داشته است.

تخمین زده می شود که 8000 تونسی از طریق بازیافت و دسته بندی زباله های پلاستیکی امرار معاش می کنند. یاسین 29 ساله در یک منطقه “سمی” نادیده گرفته شده و گاهی غیربهداشتی خارج از پایتخت تونس، بطری های پلاستیکی خالی را در سطل زباله برای بازیافت پیدا می کند.

این یک منظره رایج در اکثر شهرهای بزرگ تونس است. یاسین می گوید با فروش یک کیسه پول 2 تا 3 دینار (50 تا 80 پوند) به دست می آورد. یاسین می گوید: «من می توانم روزی پنج کیف بفروشم، اگرچه معمولاً چهار کیف می فروشم. من چند روزی است که این کار را انجام می دهم، گاهی اوقات کارگر ساختمانی هستم، اما بیشتر اوقات این کار را انجام می دهم و زباله جمع آوری می کنم.

یاسین در پاسخ به آنچه می خواهد می گوید: «ایوب». افول اقتصادی تونس مدت ها قبل از انقلاب آغاز شد. با این حال، در چند سال گذشته، سیاستمداران به طور مداوم از تمرکز بر علل اصلی این کاهش اجتناب کرده اند و ترجیح می دهند بر پروژه های سیاسی تمرکز کنند که در آن قهرمانان و جنایتکاران به وضوح قابل مشاهده هستند. این فرآیندی است که پایانی ندارد.

مشکلات تونس در حالی که کشورها در حال مذاکره برای دریافت وام های جدید از صندوق بین المللی پول هستند، تیره تر می شود. اتحادیه‌های کارگری آشکارا این سوال را مطرح کرده‌اند که آیا دولت می‌تواند صورت‌حساب‌های عظیم بخش عمومی خود را بپردازد.

بیکاری که یکی از علل اولیه انقلاب تونس بود، عامل اصلی ناآرامی های اجتماعی در مناطقی مانند زهراونی است. این وضعیت هنوز بهبود نیافته است. در سال 2010 نرخ بیکاری به 13 درصد رسید. امروز این نرخ 19 درصد است. طي دو سال گذشته، فوران كرونا به اقتصاد تونس ضربه زده، بخش گردشگري تونس را نابود كرده و موج بي‌سابقه‌اي از مهاجرت را به راه انداخته است.

به گفته غالی، رئیس جمهور تونس نیاز این کشور به اصلاحات اقتصادی را نادیده گرفته است. او می گوید: «سعید اقتصاددان نیست. او هیچ ایده هوشمندانه ای ندارد. تمام تلاش آنها بر تغییر نظام سیاسی یا پیشبرد فساد متمرکز است».

سعید به شرکت در نظرسنجی های پرنوسان تونس ادامه داده است، احتمالاً به این دلیل که نخبگان سابق حزب او را رد کردند. با این حال، اولین علائم پارگی ممکن است ظاهر شود. سعید در نهایت مجبور شد از پلیس تونس برای سرکوب معترضان در جریان اختلاف شدید بر سر زمین در یک محله فقیر نشین مردمی استفاده کند.

با توجه به اینکه ژانویه و فوریه به طور سنتی ماه های اعتراض در تونس بوده و هیچ نشانه ای از توسعه اقتصادی در این کشور وجود ندارد، احتمالاً درگیری با رئیس جمهور فعلی تونس که تقریباً تمام قدرت سیاسی را در دستان خود گرفته است، وجود دارد.

یاسین، اهل زهرونی، می‌گوید که سال‌ها به وعده‌های سیاستمداران تونس گوش داده و همچنان در حال جمع‌آوری بطری‌های خالی برای حمایت از خانواده پنج نفره‌اش است. او گفت: فرقی نمی کند که از رئیس جمهور حمایت کنم یا نه، هیچ کدام از اینها به وضعیت من کمک نمی کند.

منبع: گاردین