محققان ایده های جدیدی برای نجات زمین ارائه می دهند: نابودی سیارک های خطرناک با بمب های میله ای – زومیت

گروهی از محققان می خواهند با استفاده از روش جدید دفاعی سیاره ای به نام Pi (مخفف سکته مغزی) زمین را از فاجعه احتمالی سیارک ها نجات دهند. برنامه دانشمندان در مقاله مفصلی در وب سایت دپارتمان کیهان شناسی تجربی در دانشگاه کالیفرنیا ، سانتا باربارا شرح داده شده و در مجله Advances in Space Research منتشر شده است.

در روش جدید ، محققان قصد دارند با پرتاب مجموعه ای از “میله های نفوذ کننده” به صدها قطعه کوچکتر ، مجموعه بزرگی از سیارک های بالقوه تهدید کننده زندگی را نابود کنند. نویسندگان می نویسند: میله هایی با اندازه تقریبی 1.8 تا 3 متر حاوی مواد منفجره (شاید حتی نمونه های مولکولی) هستند که یک سیارک مجاور را قبل از رسیدن به جو زمین منفجر می کنند و آن را به قطعات نسبتاً بی ضرری می شکنند.

در ادامه مقاله آمده است که سد باقی مانده می تواند به ساختار زمین و انسان آسیب برساند. اما این خسارت در مقایسه با برخورد شهاب سنگ بزرگ 19 متری شبیه به سیارک که در فوریه 2013 با قدرت تخمین زده شده 30 بمب هیروشیما در چلیابینسک روسیه منفجر شد ، ناچیز خواهد بود. اگر شهاب سنگ مستقیماً بر روی یک شهر بزرگ منفجر می شد ، امواج ضربه ای ناشی از آن می توانست میلیون ها نفر را بکشد. این بمب گذاری در منطقه ای بزرگ در خارج از شهر چلیابینسک رخ داد که منجر به کشته شدن دست کم یک نفر و زخمی شدن چند نفر دیگر شد.

فیلیپ لوبین و الکساندر کوهنسانتا باربارا فیزیکدان دانشگاه کالیفرنیا و نویسندگان مطالعه در سرمقاله جدیدی در مجله علمی آمریکا نوشتند که تفاوت برخورد یک سیارک بزرگ با صدها صخره کوچک ، سقوط یک پیانو پنج کیلویی از ارتفاع یک کیلومتری بالای سر شما و پنج توپ شب پوند از همان ارتفاع سقوط می کند.

^{روش شکستن ده ها میله نفوذی نیزه مانند را مستقیماً در مسیر ورودی سیارک ها قرار داده و صخره های فضایی را به صدها قطعه کوچکتر تبدیل می کند.}

تهدید نزدیک است

ناسا حرکت بیش از 8000 سیارک نزدیک زمین به قطر بیش از 140 متر را ردیابی می کند. با این حال ، همانطور که حادثه چلیابینسک نشان می دهد ، اجسام کوچک همچنان می توانند مانند مشت های بزرگ به زمین برخورد کنند. شهاب سنگ چلیابینسک به طور کلی بسیار کوچکتر از سیارک های کشف شده توسط آژانس های فضایی بود. بنابراین ، اخترشناسان نتوانستند آن را شناسایی کنند. همچنین ، این سنگ مخرب مستقیماً از طریق خورشید به زمین منتقل شد.

یکی از مزایای روش ضربه ای آن این است که یک موشک پر از میله نفوذی می تواند از لحاظ نظری با یک هشدار بسیار کوچک ، فقط چند دقیقه قبل از رسیدن جرم به جو زمین ، رها شود. نویسنده می نویسد: “جرم موشک 20 متری که در چلیابینسک روسیه منفجر شد ، می تواند با استفاده از پرتابگر مشابه موشک بالستیک قاره پیما ، 100 ثانیه قبل از برخورد رهگیری شود.”

محققان نوشتند که سیارک 370 متری به اندازه Apophys ده روز قبل از برخورد با زمین قابل کشف است. موشک های کنونی مانند پرتاب کننده Falcon 9 SpaceX می توانند بمب های میله ای را در مجاورت چنین سیارک هایی به راحتی مستقر کنند.

ناسا در مأموریت جدیدی قصد دارد مسیر سیارک های نزدیک زمین را با ضربه زدن به آنها تغییر دهد. اما اگر پیش بینی های محققان صحیح باشد ، روش سر و صدا می تواند از لحاظ تکنیکی به طور قابل توجهی انعطاف پذیرتر از ناسا باشد.

مقالات مرتبط:

مأموریت آژانس فضایی ایالات متحده در ماه نوامبر به عنوان آزمایش دارت دو سیارکی پرتاب می شود. اما رسیدن موشک آزمایشی تقریباً یک سال به طول می انجامد تا به ماه 160 متری سیارک دیدیموس برسد. اگر مأموریت موفقیت آمیز باشد ، برخورد موشک باعث کاهش سرعت حرکت ماه می شود و به اخترشناسان اجازه می دهد تعیین کنند که آیا بازسازی این سیارک اصلاً کار می کند یا خیر.

روش خرد کردن برای اثبات اثربخشی آن نیاز به آزمایش گسترده دارد. این آزمایش ها با آزمایش های زمینی روی سیارک های غیرواقعی آغاز می شود و سپس به سمت اهداف واقعی در فضا حرکت می کند. تا به امروز ، چنین آزمایشاتی برنامه ریزی نشده است. موفقیت روش جدید همچنین به توانایی دانشمندان در تشخیص سیارک های کوچک مانند جرم برخورد چلیابینسک قبل از ورود به جو بستگی دارد ، مهارتی که در حال تکامل است. در پایان پایان نامه خود در American Scientific ، این محقق می نویسد:

بدون یک سیستم هشدار اولیه مناسب ، برخوردها و سایر روشهای حفاظت از سیاره ها حفاظت را در زیر سطح مطلوب ارائه می دهند. حل این معما تنها به یک قطعه نیاز دارد. برای محافظت مناسب از زمین ، باید چشم های بیشتری به سمت آسمان باز کنیم.